Slaver Deel I - De Slaver

Het verhaal is seksueel milder dan normaal. De dingen zijn echt gebeurd zoals beschreven. Er is niets extra's toegevoegd. Om het leuker te maken, en om niet zo'n eikel te lijken, heb ik geprobeerd het verhaal te schrijven vanuit het gezichtspunt van Thu's ex-vriendin (die we voor het gemak Anna zullen noemen).

Opgedragen aan Thu

Het is zomer 2006. Jongens zijn vaak op zoek naar het Vietnamese meisje Anna. Er zijn maar weinig Vietnamese of Aziatische meisjes beschikbaar in Tsjechië. Meestal werken mannen hier en brengen dan hun gezin hierheen. En als er Vietnamese vrouwen zijn, blijven ze vaak bij de Vietnamezen. Ik ben hier al 5 jaar en ik spreek een beetje Tsjechisch. Ik kan mijn jongens kiezen. Laatst vroeg een agent Anna om haar telefoonnummer toen ze te hard reed. Hij wilde waarschijnlijk mijn poesje om de boete in bed weg te werken :).

Ik loop op korte afstand van mijn huis door het Chodov winkelcentrum. Ik kijk naar de winkels en de mensen. Het is gezellig buiten. Tegenover me zit een Tsjechische jongen in korte broek met een atletisch postuur. Hij staart me aan. Hij is geïntrigeerd. Ik kijk naar hem. 1 meter 80, knap. Hij kijkt me zo hongerig aan. Ik voel me ook tot hem aangetrokken. We kijken elkaar een paar keer aan. Ik rijd weg op de roltrap en denk: "Dit gaat waarschijnlijk niet goed aflopen. Hij rent achter me aan. Het doet me plezier, maar ik laat het niet merken.

"Hey. Mag ik je telefoon?" vraagt hij meteen.

"En wat heb je nodig?", vraag ik hem in gebroken Tsjechisch, in een poging te zeggen 'Waar heb je de telefoon voor nodig'. Natuurlijk weet ik waar hij hem voor nodig heeft. Voordat ik iemand een telefoon geef, wil ik hem eerst een beetje leren kennen.

"Ik vind je heel leuk," zegt hij weer zonder aarzeling. "Misschien kunnen we morgen samen uitgaan of een biertje drinken."

Mijn Vietnamese vriendje in Praag maakte me kwaad en we zijn uit elkaar. Ik ben al een paar weken alleen. Mijn vriend blijft me bellen, maar ik wil hem niet meer. Ik ben ook een beetje boos op de Vietnamese jongen en misschien wil ik een Tsjechische jongen proberen. Ik geef Vlada mijn telefoonnummer en zie hoe blij hij is. We spreken af om morgen te lunchen in het Chodov-centrum. Ik wil hem voorstellen aan mijn jongere broers en zussen en vooral aan mijn zoontje van 5.

Mijn nieuwe Tsjechische vriend heet Vláďa en ik Thu (hier in het artikel Anna voor een betere vertaling) - Vietnamees voor "Herfst". De ontmoeting met mijn broers en zussen en zoon ging goed. Vládǎ zei dat de ouder degene is die de jongen opvoedt en dat hij het niet erg vindt als het kind niet van hem is. Ik zal proberen om zelf met hem op date te gaan.Het festival Mezi ploty naderde net in de hoofdstad Praag. Twee dagen lang zou een groot aantal muziekgroepen en theaters samenkomen op het grote terrein van het psychiatrisch ziekenhuis in de Praagse wijk Bohnice. Hun optredens worden samen bekeken door patiënten en gewone bezoekers van het festival. Het was prachtig en we waren allebei opgewonden. Ik (Anna) was ook een beetje verdrietig. Ik begrijp veel dingen niet vanwege de taalbarrière. Vlad herkende het waarschijnlijk niet eens omdat ik een beetje knikte en het waarschijnlijk zinloos was om hem te vertellen dat ik de helft niet begreep.

We liepen rond in het park van het ziekenhuis en luisterden naar verschillende groepen. Als hij iets tegen me zei, keek hij me liefdevol aan. Hij pakte een paar keer mijn hand en ik vond het fijn om weer iemand te hebben. Hij wilde me meer aanraken. Maar ik denk dat hij bang was. Hij maakte speels mijn schoenveter los.

We dachten na over onze volgende date en hij zei: "Laten we gaan wandelen." "Weer gaan wandelen? Mijn voeten zullen pijn doen," zei ik. Het was waar, en misschien wilde ik hem aansporen om de hele zomer te blijven wandelen.

Hij woonde nog steeds samen met zijn ex-vriendin, met wie hij niets meer had. Ik had een appartement waar mijn zoon en soms mijn broers en zussen bij waren. We gingen naar ons huis.

Het is erg warm in ons Praagse appartementenblok. We hebben geurstokjes en een sfeerlamp, ook al is het 's avonds nog licht. Vlad kijkt me zoals gewoonlijk hongerig aan. Ik voel hoe gestoord hij is. Hij streelt mijn kutje door mijn korte broek heen. We liggen naast elkaar. Hij ritst mijn short open en duwt zijn hand dieper in mijn slipje. Hij streelt zachtjes de haartjes, de clitoris. Als zijn hand helemaal in mijn slipje zit, gaat hij van de clitoris naar de schaamlippen, zijn vingers gaan in mijn vagina. Ik ben meteen nat, ik heb er geen probleem mee zoals andere meisjes.

Hij kleedt me uit en likt mijn kont en clit. Ik hou het maar 15 seconden vol en dan trek ik zijn short naar beneden en gooi me bovenop hem. Ik ga op zijn pik liggen. Ik zou hem harder willen, maar ik moet het wat rustiger aan doen. Ondanks mijn verlangen is zijn 19 cm te lang voor mijn Aziatische kutje en moet ik me een beetje matigen.

Commentaar van de auteur. Ik heb al 7 vriendinnen gehad, maar nog nooit een gepassioneerde. Met een normaal meisje moet je hard genoeg je best doen en echt werken voor de seks. Ongeacht of je haar bevredigt of niet. Daarom doe ik niet eens mijn best om lief en romantisch te zijn in bed. Ik doe alleen wat ik lekker vind om een meisje te laten klaarkomen. Voor de rest ben ik meer een dier dat op mijn instincten let. Maar voor een meisje dat echt van seks houdt - één op de 20 of 50 - hoef je er niet voor te werken. Het gaat gewoon vanzelf en slokt je op, je weet niet eens hoe.

Zelden ontmoeten twee gepassioneerde mensen elkaar. Dan is het echt heel intens en ongeremd. Meer dan in een erotische film of pornofilm, waar meestal één van beiden of beiden het alleen maar acteert of één van de acteurs zich inhoudt vanwege het script, hoewel de pornoactrice soms in een echte orgastische trance raakt. Deze wederzijdse erotische en intieme intensiteit kan door niemand overtuigend gespeeld worden. Onder andere. Aziatische vrouwen hebben echt kleinere kutjes, net zoals Aziatische mannen kleinere penissen hebben en zwarte mannen grotere. Het is geen bijgeloof. Voor het grootste deel heeft het te maken met klein en tenger zijn, maar het heeft ook deels te maken met ras.

Ongeveer 2 minuten lang kon ik (ik Anna) genieten van het zachte en geleidelijke oprekken van mijn vagina in de hobbyhouding. Toen draaide Vlad me op mijn rug en begon me met al zijn kracht te neuken. Ik kon niet schreeuwen omdat mijn broers en zussen in de kamer ernaast zaten. Zijn pik was echt lang en het deed pijn. Maar ik vond hem ook lekker. Dat was niet genoeg voor hem. Na een tijdje spreidde hij mijn benen helemaal. Hij legde ze op zijn schouders en neukte mijn kleine ongetrainde Aziatische kutje keihard. Ondanks de pijn kwam ik klaar. Mijn bruine kutje was grondig geneukt en een beetje rood. Ik bloedde, ook al was ik geen maagd meer.

"Sorry," zei Vláďa tegen me. Ik kon zien hoe verdrietig hij was. "Het geeft niet, ik vond het leuk," zei ik naar waarheid.

"Zie ik je morgen?", vroeg hij.

"Ik kan het niet elke dag doen. Ik moet ook werken en andere dingen doen," weigerde ik (Anna). Ik had ruimte nodig voor mijn zoon en andere mensen om te werken en ook om mijn pijnlijke kut te laten rusten. Ik kon zien hoe Vlada weer verdrietig werd.

"Overmorgen," stemde ik (Anna) in met een datum die dichterbij was dan ik oorspronkelijk had gepland.

We gaan naar het privézwembad. 10 mensen samen, 1400 kronen per uur. Dat is niet veel. Vlad wil betalen, maar we zijn allemaal Vietnamezen, dus dat laten we hem niet doen.

In het zwembad knuffelt, streelt en kust hij me waar mijn vrienden bij zijn. Ze merken ons niet op, maar ze zullen de boodschap zeker overbrengen aan het ex-vriendje. Zijn handen gaan over mijn kont en benen en ik knuffel en knijp hem tegen me aan. Hij is geil en ik ook. Moet ik hier seks met hem hebben waar mijn vrienden bij zijn? Ja, daar heb ik zin in. Hij reikt in mijn slipje en trekt het even later opzij. Ik sta met mijn rug tegen de zwembadmuur en hij staat tegenover me. Hij leidt zijn penis in mijn vagina. Eerst is het moeilijk omdat het water de afscheiding aan de oppervlakte wegspoelt. Na een tijdje duwt hij in me en wrijft zachtjes. Hij gaat dieper. Ik zit ingeklemd tussen zijn lichaam en de zwembadwand. Mijn kut kan nergens heen, maar dat wil het ook niet. Ik vind het lekker. Hij neukt mijn kutje een tijdje en dan stoppen we en gaan we zwemmen. Ik kan dus niet zwemmen en probeer mijn "doggy style", dat is een paar meter zwemmen voordat ik de rand van het zwembad pak. Vietnam is een noodle rond de zee, dus de meesten van ons zijn niet ver van de zee. Maar in tegenstelling tot de Tsjechen kunnen de meesten van ons niet zwemmen. We zijn een arm land en we hebben geen zwembaden waar kinderen het kunnen leren.

We zitten vanavond in een karokebar. Jongens en meisjes. Allemaal Vietnamezen. Vlad kijkt naar een van mijn vrienden. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en kruip tegen hem aan. Zodat hij me kan voelen en weet dat ik bij hem hoor en hij bij mij. Het werkt voor iedereen hetzelfde. Europese vrouwen doen het niet omdat ze te trots zijn. Voor mij is het gewoon het aangename met het nuttige combineren. Ik leun graag op mijn vriend en dat geeft hem ook een goed gevoel. Het geeft hem een mannelijk gevoel.

Vlad vraagt me uitdagend: "Zijn er Vietnamese meisjes voor seks in Sapa?"

"Laya!" (opmerking: zo spreekt Anna mijn naam Vláďa uit) Ik geef hem een zachte reprimande en ga verder. "Als je wilt, neem ik wat voor je mee uit Vietnam. Het kost 250 000,- voor een jaar, inclusief documenten". Ik (Anna) zag hoe geschokt Vlad was. Vlada zei geen woord, stelde geen vragen. Maar hij verdiende een hard antwoord.

Commentaar van de auteur: het idee dat ik een slaaf kan kopen voor een jaar gaat mijn begrip volledig te boven, en zelfs iemand met een redelijk avontuurlijk karakter maakt niet veel schokken van deze intensiteit mee in een mensenleven. Er is een groot verschil tussen er alleen maar over horen in de krant en er zo dicht bij staan dat het puur van je beslissing afhangt. Ik zou dat allemaal niet kunnen vanwege de fundamentele tegenstrijdigheden met mijn morele overtuigingen. Zoals ik al zei, het gaat mijn begrip volledig te boven en daarom heb ik het niet eens overwogen. Vanuit een fantasieperspectief is het echter een fascinerend idee, en er komt een tweede, nu al typisch erotisch en volledig fictief, vervolgverhaal over.

We maken een uitstapje naar de stad Tabor. We wandelen door de prachtige middeleeuwse stad en eten in een tuin op het centrale plein. Ik vraag Vladi: "Wat gaan we doen?" "We gaan naar onze kamer", grijnst hij. "Je wilt nog steeds seks", zeg ik tegen hem. Hij zegt niets en wordt weer verdrietig. Dan maar naar de kamer. Hij trekt mijn korte broek uit en bekijkt mijn slipje alsof het een openbaring is. Ik ga in bad en we slapen samen. Hij neukt me weer hard en na de seks bloed ik weer, maar minder. Ik wil in bad gaan maar hij betrapt me voor de spiegel voor de kast en kijkt me begerig aan. Hij vindt me lekker. Het doet me plezier. Het is fijn om iemand te hebben. Ook al is zijn lul heel lang en doet mijn buik nog steeds pijn.

De volgende dag gaan we naar de nabijgelegen ruïnes van Kozí Hrádek. We zijn er alleen. We gaan achter de muur staan. Hij drukt me tegen de muur en kust me. Hij streelt mijn kont en mijn benen. Ik kniel snel en neem zijn harde pik uit zijn kruis. Ik stop hem in mijn mond en zuig eraan. Ik trek hem af terwijl ik dat doe. Na een minuut of twee begint zijn pik vochtige afscheiding te lekken en word ik ook schuimend nat. Vlad draait me met mijn gezicht naar de muur. Hij pakt mijn heupen en trekt mijn uitstekende kont naar zich toe. Hij staat op het punt om zijn pik in me te duwen, maar plotseling horen we stemmen. Er komt nog iemand. We trekken snel onze slipjes en shorts omhoog en verlaten de plek. We lopen over het pad van het moeras over de houten loopbrug. Vlad zoekt een goede plek om seks te hebben, maar ik wil niet. "Ik word gebeten door muggen," zeg ik lachend en loop weg. Op mijn kamer neukt hij me natuurlijk. En je mag zelf weten of hij me heeft gespaard na het plagen. Hij doet altijd zijn best om me uit te rekken en zo diep mogelijk te penetreren. Soms als ik het bijna heb - op het punt sta een orgasme te krijgen, kreun ik zijn naam: "O Lajo"! Dan weet hij dat het bijna zover is.

Op de terugweg vraagt hij me: Je wordt hier vast vaak versierd door Tsjechische jongens, hè? "Ja, dat doen ze. Agenten", zeg ik lachend. "Hoezo?", vraagt Vlad. "Een keer had ik (Anna) mijn gordel niet om en hielden ze me aan. Ze vroegen om mijn telefoonnummer, maar ik wilde geen agent."

"Waarom niet?"

"Ze hebben geld tekort," antwoord ik lachend. Ik vind het niet erg om het te zeggen. Ik betaal alles als we bij Vlad zijn, hoewel Vlad vaak aanbiedt om te betalen. Misschien is het omdat ik genoeg geld heb en misschien is het zodat hij weet dat ik voor mezelf kan zorgen.

"En hoe liep het af met de politie?", vraagt Vláďa. "Ik zei dat ik zwanger was en lachte. En ze zeiden dat ik er niet zwanger uitzag. Dus ik zei dat ik pas drie dagen zwanger was. En ik lachte weer. Ik heb ze de telefoon niet gegeven."

We gaan achter mijn klanten aan en ik krijg $2.000 of $3.000 van ze. Vlad zegt verbaasd: 'Je hebt een goede baan. Je rijdt rond en incasseert duizenden dollars.'" "Laja!" vermaan ik hem. Vlad doet alsof hij niet weet wat hij moet denken. "Ik (Anna) had een eetkraampje, verdiende geld en nu leen ik het uit," voeg ik er bij wijze van uitleg aan toe. Hij denkt dat ik een journalist ben en dat ik niet hoef te vertellen over het smokkelen van Chinezen naar Duitsland. Vlad denkt er niet over na. Hij is nog steeds een beetje bang. Soms bezoeken we mijn vrienden in Sapa en ik zie dat ze hem ongerust maken. Als ze aan het kaarten zijn voor geld, vraag ik hem of hij mee wil doen. Hij aarzelt en weigert. "Je bent altijd bang", merk ik een beetje verwijtend op. Hij is weer verdrietig.

Misschien is het goed dat je elkaars taal niet helemaal begrijpt. Veel vervelende dingen worden misschien gewoon niet gezegd. Mijn wereld is heel anders dan de zijne en ik weet niet of hij er wel in past. Hoewel hij het gegrilde varkensvlees en de noedels - Bun cha - in Sapa erg lekker vindt :).

Ik bloed nog steeds tijdens het vrijen. Maar ik begin eraan te wennen. Terwijl Vlad mijn bolletjes laadt en geleidelijk aan steeds meer spreidt. Hij probeert mijn kutje een beetje te ontzien, maar dat laat hij niet toe. Hij is net een beest. Het voelt goed om me hard te neuken. En ik vind het ook lekker. We eindigen altijd bezweet en geneukt. We zijn allebei actief, we laten het niet aan elkaar over.

We spelen strippoker bij het huis van Vlad's beste vriend. Hij kent me ongeveer 2 weken en hij maakt zich zorgen om me dus hij laat me niet verliezen en we zijn weg. Hij vraagt me later "Zou je met mijn vriend en mij tegelijk seks willen hebben als ik dat zou willen?" Ik knikte en lachte. Vlad was hierdoor erg opgewonden.

De volgende dagen testte hij mijn kont. Hij smeerde me van binnen in met hertenvet. Het doet pijn. Geleidelijk spreidt hij mijn kontgat meer en meer en brengt zijn 19 cm lange penis dieper - ongeveer tot halverwege. Ik hijg van de pijn maar hou vol. Geleidelijk aan ontspan ik en heb ik hem helemaal in mijn kont. Het doet niet eens pijn. Zijn warme sperma stroomt in mijn pijnlijke eikel. "Ik maak het liever uit dan dat ik het in mijn kont heb," zeg ik tegen hem. Hij is weer heel verdrietig en zegt niets. Mijn kont is duidelijk heel belangrijk voor hem. Dus ik laat hem de volgende dagen in mijn kont en het is niet eens meer zo ongemakkelijk. Ik haal hem zelfs uit mijn vagina en stop hem in mijn kont als ik naar Slapy ga. Soms smeert ze hertenvet op mijn kont zodat het niet jeukt en sneller geneest. Hij houdt van mij, mijn zoon en mijn broers en zussen en is erg dankbaar voor de seks. Ik ben graag bij hem, ook al begrijp ik vaak niet wat hij zegt en weet ik niet of hij in mijn wereld past.

Hij zag eens 12 Chinezen bij mij thuis die ik (Anna) toen over de grens bracht. Hij groette hen in het Vietnamees "Xin chao" maar niemand antwoordde hem. Het was grappig en verdrietig tegelijk omdat Anna het hem niet kon uitleggen.

Maar na een paar dagen verloste mijn broer me ervan. Hij vraagt Vladi: "Weet je wat mijn zus voor werk doet?" "Hou je mond," roep ik naar mijn broer. "Natuurlijk, ze is journalist", antwoordt Vlada. "Dat is maar een dekmantel. Ze is een gangster. Ze smokkelt Chinezen Duitsland binnen, vervolgt mijn broer naar waarheid." Nu begrijpt hij waarschijnlijk waarom we duizenden dollars innen van Vietnamese kraamhouders.

Vláďa antwoordt zijn broer: "Ze moet stoppen, ik zal voor haar zorgen".

Een paar dagen later beëindig ik de relatie. Ik begrijp Vlad's taal niet. Ik weet niet of hij de juiste persoon voor me is, ook al vind ik hem leuk. Bovendien zijn een paar mensen die ik vervoerde omgekomen bij een auto-ongeluk en ik heb een probleem. Ik heb de bescherming van mijn oude vriend nodig.

Vláďa wacht een paar uur op me na de aankondiging van de breuk, ongeveer 500 meter voor mijn huis in een overwoekerd weiland vlak bij de snelweg. Hij wil niet opgeven en schrijft: "Ik zal de hele nacht wachten tot je komt".

Ik (Anna) schrijf hem: "Ik ben in Zweden, ik kom niet."

Ik zie je nog een laatste keer om afscheid te nemen. Ik (Anna) vertel hem dat ik eindelijk ben aangekomen en dat Vláďa er niet meer was. Maar het had waarschijnlijk toch niet geholpen. Ik leg hem uit waarom het uit is, hoe ik me voel. Hij is er helemaal kapot van. We gaan voor de laatste keer naar zijn huis. We praten een tijdje en dan neemt hij me in zijn armen en brengt ons naar bed. Ik ben bang en dat ziet hij. "Maak je geen zorgen, ik zal je geen pijn doen," zegt hij me met liefde en een oprechte blik in zijn ogen. Dat kalmeert me. Hij brengt me naar bed, maar dan komt zijn ex-vriendin binnen. We gaan naar de metro. Hij loopt een paar meter en houdt me nog steeds vast. Hij kan me niet loslaten. Ik laat hem me vasthouden. Het is ongeveer de zesde metro. Hij laat me los en zegt zachtjes: "Ga maar." We willen allebei huilen, maar niemand huilt.

Na een jaar liet hij me een ring, een knuffel en een Tsjechisch-Vietnamees gedicht met mijn moeder na. Ik huilde toen ik het las. Een paar maanden later ging hij naar Vietnam om iemand te zoeken. Hij ging mijn ouders vertellen dat hij ging trouwen en ik bracht hem naar huis. Toen hij uitstapte, wilde hij me kussen. Ik deinsde terug. Ik dacht na over hoe ik hem terug kon winnen, maar dat was nu stom. Mijn ex-vriend en ik waren niet meer samen. Ik vroeg hem om Vlad te vragen. Vlad antwoordde dat ik geweldig was en dat hij heel veel van me hield, maar dat hij 3 weken voor de bruiloft zijn toekomstige vrouw niet meer wilde afwijzen.

De laatste keer dat ik (Anna) hem aan de telefoon sprak was toen hij en zijn vrouw terugkwamen uit Vietnam. Hij sprak een tijdje met me, maar ik denk niet dat hij begreep waarom ik belde. Na een tijdje voelde hij zich niet goed en gaf hij zijn vrouw aan de telefoon. Net zoals ik vroeger mijn vriendje aan de telefoon gaf als ik niet meer wist wat ik moest zeggen. Ik praatte een tijdje met zijn vrouw, wenste haar succes en dat is mijn laatste herinnering aan Vlad.

Commentaar van de auteur: Ongeveer een jaar na het einde van de relatie vroeg Vláďa nog steeds aan Vietnamese vrienden wat "O Lajoo" betekende voordat hij zich realiseerde dat het zijn naam was.

Vladimir Koranda 2024, eigenaar van extasica.com

Addendum voor de fans: Deze keer hebben jullie lang moeten wachten op een pornoverhaal. Ik heb veel werk moeten doen aan de e-shop. Webdesign, ontwikkeling van speelgoed. Het portfolio verbeteren. In de zomer en herfst zullen we nieuws toevoegen van 's werelds grootste speelgoedbeurs Shang Haji 2024. Ik wil jullie vragen om je vrienden over ons te vertellen. Ik geloof dat geen enkele andere seksshop zulke kwaliteit speeltjes aanbiedt. Het losse vervolg op het verhaal wordt episch.